![](https://dev.get.edu.pl/wp-content/uploads/2019/07/domki_01_01.png)
Aby poznać historię Miejsca z duszą pedagogiczną, należy cofnąć się do roku 1918 – kiedy to Rada Miejska Zgierza pod przewodnictwem inż. Józefa Słaboszewicza zwróciła się do Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z prośbą o utworzenie w Zgierzu zakładu kształcenia nauczycieli szkół powszechnych.
![](https://dev.get.edu.pl/wp-content/uploads/2019/07/n2-1.jpg)
Władze miasta zobowiązały się zapewnić tymczasowe warunki lokalowe oraz przydzielić tereny miejskie gmachów państwowych. Ministerstwo zgodę wyraziło, a zadanie utworzenia zakładu powierzyło, nominacją z dnia 1 stycznia 1919 roku, pierwszej dyrektorce dr Stefanii Kuropatwińskiej. Już w lutym tegoż roku rozpoczęły naukę w lokalu zastępczym pierwsze kandydatki na nauczycielki.
W 1920 roku władze miasta przydzieliły teren pod budowę szkoły i internatu. W 1921 roku przeprowadzono meliorację terenu i ogrodzono go, w 1922 położono fundamenty pod budowę gmachów, w 1925 ukończono budowę internatu, a w 1927 – gmachu Seminarium i Szkoły Ćwiczeń wraz z salą gimnastyczną.
![](https://dev.get.edu.pl/wp-content/uploads/2019/07/n3.jpg)
W
stosunkowo krótkim czasie na miejscu ugorów i mokradeł wyrósł starannie
zaplanowany park oraz sad owocowy i ogród warzywny o łącznej
powierzchni 7,2 ha. Państwowe Seminarium Nauczycielskie Żeńskie im.
Stefana Żeromskiego stawało się z każdym dniem jedną z
najnowocześniejszych najpiękniejszych szkół w Polsce.
W
1936 roku przed frontem szkoły stanął pomnik patrona szkoły – S.
Żeromskiego – ufundowany ze składek nauczycieli i absolwentek, wykonany
przez uznanego rzeźbiarza Aleksandra Żurakowskiego.
Rok 1937 przyniósł reformę szkolnictwa, w której wyniku Seminarium Nauczycielskie zostało przekształcone w Państwowe Liceum Pedagogiczne, ale nadal pozostawało pod dyrekcją Stefanii Kuropatwińskiej.
![](https://dev.get.edu.pl/wp-content/uploads/2019/07/n4.jpg)
Pracę szkoły przerwał wybuch II wojny światowej, gmachy zajęte zostały na niemiecki szpital wojskowy. Po wyzwoleniu miasta (17.01.1945), dyr. Kuropatwińska rozpoczęła starania o odzyskanie budynków szkolnych, co nastąpiło pod koniec stycznia 1946 roku. W odzyskanych murach, z trudem przywracanych do stanu używalności, rozrastało się Państwowe Liceum Pedagogiczne i związana z nim Szkoła Ćwiczeń. Liceum Pedagogiczne stało się koedukacyjnym zakładem kształcenia nauczycieli.
Stefania Kuropatwińska zmarła 11 marca 1948 roku. Dyrektorem Państwowego Liceum Pedagogicznego został Antoni Stelmach. W niełatwych warunkach uzyskiwano wysokie wyniki nauczania i praktycznego przygotowania licealistów do pracy dydaktyczno-wychowawczej w szkołach podstawowych i placówkach opieki nad dzieckiem.
![](https://dev.get.edu.pl/wp-content/uploads/2019/07/n5.jpg)
W roku szkolnym 1957/58 zaprzestano rekrutacji do klas pierwszych w związku z planowaną likwidacją Liceum. Planowano utworzenie Studium Nauczycielskiego dla absolwentów szkoły średniej ogólnokształcącej. W roku 1961 ostatni absolwenci Liceum Pedagogicznego opuszczali tę szkołę razem z pierwszymi absolwentami Studium Nauczycielskiego, którego dyrektorem został Leon Guzewski.
SN istniało w Zgierzu 12 lat (1959 – 1971). Obok studiów stacjonarnych powstały odpowiednie kierunki zaoczne i eksternistyczne, przeznaczone dla czynnych nauczycieli kwalifikowanych ze stażem pracy przynajmniej 2-letnim. W dawnym internacie Państwowego Liceum Pedagogicznego urządzono Dom Studenta, w którym zamieszkiwało przeciętnie ok. 250 osób.
W roku akademickim 1971/72 zgierski zakład kształcenia nauczycieli wszedł w następną fazę unowocześniania systemu oświaty i wychowania w naszym kraju, jako 3-letnie Wyższe Studium Nauczycielskie Uniwersytetu Łódzkiego w Zgierzu. Miał on charakter wyższego studium zawodowego.
![](https://wodn.lodzkie.edu.pl/wp-content/uploads/2019/07/6.jpg)
Po
kolejnych, licznych przekształceniach, w 1984 roku ponownie uruchomiono
2-letnie Studium Nauczycielskie, a jego dyrektorem została Grażyna Szymańska.
![](https://wodn.lodzkie.edu.pl/wp-content/uploads/2019/07/7.jpg)
W roku akademickim 1991/92 (był to jednocześnie ostatni rok istnienia SN) rozpoczęto nabór do powstającego 3-letniego Kolegium Nauczycielskiego. Pierwszym dyrektorem KN w Zgierzu został Andrzej Gołąb. Był nim do sierpnia 1996, do ostatnich chwil swojego życia.
![](https://wodn.lodzkie.edu.pl/wp-content/uploads/2019/07/WPaprockiBT.png)
W latach 1996 – 1998 obowiązki dyrektora pełnił Włodzimierz Paprocki. W roku 1998 dyrektorem Kolegium został Marian W. Wójtowicz. Funkcję tę pełnił do roku 2013 r. W roku 2011 wicedyrektorem Kolegium została Anna Cain, a w 2014 – dyrektorem.
![](https://wodn.lodzkie.edu.pl/wp-content/uploads/2019/07/9.jpg)
Uchwałą Nr XLV/844/14 Sejmiku Województwa Łódzkiego z dnia 31 marca 2014 r. – z dniem 1 lipca 2014 r. utworzono Zespół Szkół i Placówek Kwalifikacji Zawodowych w Zgierzu. Anna Cain została jego dyrektorem, a Kolegium Nauczycielskie weszło w skład Zespołu.
![](https://wodn.lodzkie.edu.pl/wp-content/uploads/2019/07/11.jpg)
Chociaż historia szkoły nie była prosta, jednak zawsze pozostawała związana z kształceniem przyszłych pedagogów…
Działo się tak aż do 30 września 2016 r. kiedy to – Uchwałą nr XXI/250/16 Sejmiku Województwa Łódzkiego z 22 marca 2016 r. – zlikwidowano Kolegium Nauczycielskie w Zgierzu.
Nastała Era Zawodowców, ale to już zupełnie inne historia……